KreVetka Przychodnia Weterynaryjna, Rumia
Przed pobraniem krwi do większości badań wskazana jest 12-godzinna głodówka. Posiłek może wpływać na zafałszowanie wielu wyników, dlatego ważne jest, by pies czy kot nie podjadał w czasie poprzedzającym badanie. Nie należy ograniczać dostępu do wody.
Jeśli pobranie krwi zaplanowane jest rano, wystarczy zabrać zwierzęciu miskę z pokarmem w wieczór poprzedzający badanie. Gdy planujemy pobranie krwi w godzinach popołudniowych, zazwyczaj można zaproponować zwierzęciu niewielkie śniadanie wczesnym rankiem.
U fretek zaleca się głodówkę nie dłuższą niż 4-6 godzin.
U zajęczaków i gryzoni głodówka przed pobraniem krwi jest niewskazana! Zwierzęta te powinny mieć stały dostęp do pokarmu i wody przez całą dobę.
W przypadku niektórych badań, np. testów dynamicznych lub oznaczeń hormonów, wymagane jest specjalne przygotowanie. Szczegółowych informacji udzieli wcześniej lekarz weterynarii.
Analiza moczu dostarcza cennych informacji na temat funkcjonowania nerek, dolnych dróg moczowych i wielu innych narządów.
Mocz do badania można pozyskać na dwa sposoby – z mikcji lub z cystocentezy.
Mikcja to samodzielne oddanie moczu przez zwierzę. U psów można złapać mocz bezpośrednio do pojemniczka podczas spaceru. W przypadku kotów można wspomóc się specjalnym żwirkiem, który nie wchłania płynów i pozwala zebrać próbkę moczu z dna kuwety.
Zaletą tej metody jest możliwość pobrania materiału w domu, bez stresu, w dogodnym dla opiekuna i zwierzęcia czasie. Minusem jest zanieczyszczenie próbki artefaktami ze środowiska, cewki moczowej i narządów rozrodczych zwierzęcia. Pobrany samodzielnie mocz należy jak najszybciej dostarczyć do Przychodni, ponieważ dłuższe przechowywanie może zafałszować niektóre parametry.
Prosimy o przynoszenie próbek w specjalnych pojemniczkach na mocz, dostępnych w każdej aptece. Materiał dostarczony w słoikach, opakowaniach po żywności, kosmetykach i innych nieodpowiednich naczyniach nie będzie przyjmowany!
Najbardziej wiarygodne jest badanie moczu pobranego przez cystocentezę, czyli bezpośrednio z nakłucia pęcherza moczowego, przez lekarza weterynarii, za pomocą igły i strzykawki. Metoda ta pozwala na uzyskanie sterylnej próbki wolnej od zanieczyszczeń. Tylko tak pobrany mocz nadaje się do posiewu mikrobiologicznego.
Cystocenteza jest mało inwazyjna, bezpieczna i niemal bezbolesna. Może być jednak stresująca dla zwierząt trudniej współpracujących i wymaga odpowiedniego stopnia wypełnienia pęcherza moczowego. Wskazane jest, by przed cystocentezą uniemożliwić psom oddanie moczu w drodze do Przychodni, a w przypadku kotów schować kuwetę na kilka godzin przed wizytą.
Najbardziej wiarygodne wyniki otrzymuje się z badania zbiorczego trzech próbek kału, pobieranych przez trzy kolejne dni. Taki zestaw należy dostarczyć do Przychodni. W międzyczasie powinny być przechowywane w lodówce.
Badanie materiału z trzech wypróżnień zwiększa szanse na miarodajny wynik, ponieważ pasożyty mogą wysiewać się nierównomiernie lub nieregularnie, zwłaszcza przy słabszych inwazjach.
Prosimy o przynoszenie próbek w specjalnych pojemniczkach na kał, dostępnych w każdej aptece. Materiał dostarczony w woreczkach, słoikach, opakowaniach po żywności, kosmetykach i innych nieodpowiednich naczyniach nie będzie przyjmowany!
Badanie USG jamy brzusznej nie wymaga specjalnego przygotowania, ale rekomendujemy co najmniej 4-6 godzin głodówki przed procedurą. Obecność treści pokarmowej i gazu w przewodzie pokarmowym znacząco wpływa na jakość obrazowania i może zasłaniać niektóre narządy. Dłuższa głodówka jest wskazana, jeśli na wizycie równocześnie planowane jest pobranie krwi. Dla optymalnego uwidocznienia pęcherza moczowego zaleca się uniemożliwienie zwierzęciu oddania moczu bezpośrednio przed wizytą.
U psów i kotów z obfitą okrywą włosową lekarz przystrzyże sierść na brzuchu. Następnie skórę zwierzęcia zwilża się alkoholem i nietoksycznym żelem na bazie wody. Badanie jest całkowicie bezpieczne, nieinwazyjne i bezbolesne.
Przygotowanie do planowego badanie RTG zależy od okolicy ciała, która będzie prześwietlana oraz od stopnia współpracy ze strony pacjenta. U zwierząt spokojnych często można uzyskać satysfakcjonujące obrazy bez użycia sedacji (uspokojenia farmakologicznego). W przypadku zwierząt agresywnych lub zestresowanych (także ze względu na ból) oraz przy bardzo precyzyjnych lub niewygodnych dla zwierzęcia ułożeniach, bywa niezbędne zastosowanie sedacji. Taki pacjent powinien być poddany uprzednio 12-godzinnej głodówce. O liczbie i rodzaju projekcji decyduje lekarz weterynarii.
Przed planowym zabiegiem chirurgicznym każde zwierzę powinno przejść kwalifikację w gabinecie lekarskim, opartą na badaniu klinicznym oraz badaniu krwi. Psy i koty przed znieczuleniem obowiązuje 12-godzinna głodówka, natomiast u fretek zaleca się głodówkę nie dłuższą niż 4-6 godzin. U zajęczaków i gryzoni głodówka przed zabiegiem jest niewskazana! Zwierzęta te powinny mieć stały dostęp do pokarmu i wody przez całą dobę.
Jeśli zwierzę choruje przewlekle lub przyjmuje na stałe leki, należy poinformować o tym wcześniej lekarza weterynarii, ponieważ może to wpływać na przebieg operacji i znieczulenia. Lekarz doradzi, które leki pacjent powinien przyjąć zgodnie z harmonogramem, a które należy pominąć.
Opiekun może towarzyszyć pupilowi najpóźniej do chwili zaśnięcia po podaniu premedykacji. Po zabiegu wydajemy do domu jedynie w pełni wybudzone, przytomne i stabilne zwierzęta.